27 december 2005

Pindakaas

Vorige week in de forensentrein van Karel van het Reve de bundel Met twee potten pindakaas naar Moskou gelezen (1970). Het bevat een aantal stukken die eind jaren zestig met name in Het Parool en de Volkskrant verschenen, tijdens zijn verblijf als correspondent in de Sovjet-Unie. Natuurlijk staat de aard van het communistische regime centraal, maar soms ook alledaagse onderwerpen als een voeltbalwedstrijd tussen de Sovjet-Unie en Belgiƫ. De bureaucratische wijze van het berekenen van de huur van een woning in Moskou wordt door Van het Reve fijntjes nagedaan. Het boek bevat ook vier wat langere artikelen waarin Van het Reve in zijn karakteristieke droge stijl de gebeurtenissen tijdens de twee Russische revoluties van 1917 beschrijft. Geenszins volledig, maar voldoende informatief.
En ja, ook in deze stukken die nonchalante slordigheid waar Jeroen Brouwers in De schemer daalt (Feuilletons 7) flink tegen tekeer gaat: "De man schreef dusdanig slordig dat ik er kloppende koppijn en hartkrimpingen van ergernis door krijg." Inderdaad: Van het Reve vindt het geen probleem om bepaalde feiten niet te staven, en gebruikt termen als 'of zoiets', 'wat er verder gebeurde weet ik niet meer', 'er zal ongetwijfeld een fout inzitten' (bij die huurberekening). Ik stoor me er niet aan en vindt het zelfs wel grappig bij Van het Reve. Ik mag zijn boeken graag lezen vanwege zijn tegendraadsheid en vermogen om via beschrijvingen van kleine voorvallen een groter geheel te duiden. Van het net geplukt: een mooie foto van Van het Reve met uitgever G.A. van Oorschot, Amsterdam, 1982. Foto: Ewoud de Kat.

1 Comments:

Blogger Wouter van den Berg said...

Erg leuk een andere Karel van het Reve-liefhebber aan te treffen - en nog wel een die in het Oostelijk Havengebied woont! ;-)

Over die vermeende slordigheid (en - die noem je niet, maar wordt er door critici vaak in een moeite bij genoemd - de oppervlakkigheid): dat ligt een stuk subtieler dan Jeroen Brouwers het voorstelt. In alle belangrijke zaken was VhR uiterst zorgvuldig. Het commentaar op de reacties op zijn Huizingalezing en zijn Ongelooflijke slechtheid van het Opperwezen geeft aan hoe precies hij zich had voorbereid. Zie ook de verantwoordingen in de Geschiedenis van de Russische Literaar en de bundels met vertalingen van de Leidse slavisten - om maar te zwijgen van de (obscuurdere) uitgaven van de Herzenstichting. Maar puur als stijlmiddel wilde hij graag met overdreven voorbeelden en ongestaafde beweringen komen. Dat zijn illustraties die het onderliggende, altijd correcte, betoog onderhoudend maken. Ik ben bang dat Jeroen Brouwers dat niet inziet, of niet wil inzien - daar wil ik van af zijn.

Overigens had ik dezelfde foto gevonden ter illustratie van mijn eigen recente post - jammer dat er niet veel meer over hem te vinden is!

Benieuwd naar je volgende leesbericht.

1:44 a.m.  

Een reactie posten

<< Home

Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.