Brouwers in België

Het werd weer eens tijd om een boek van Jeroen Brouwers te lezen. Ik kocht onlangs bij het fijne Utrechtse antiquariaat Hinderickx en Winderickx zijn Mijn Vlaamse jaren, verschenen in de serie privé-domein. Het boek verscheen al in 1978, kort nadat Brouwers uit zijn huis Krekelbos in het dorpje Rijmenam, een acne van Mechelen, vertrok en zich in huize Louwhoek in Exel in de Achterhoek vestigde. De sfeer in en rond dat huis in het bos beschrijft hij prachtig in 'Overal stilte. Krekelbosse klaagzangen', maar wordt naar mijn mening nog treffender verwoord in De Zondvloed. Het moet nu toch maar worden vastgesteld: nu ons onlangs de volksschrijver is ontvallen, is Jeroen Brouwers de grootste levende Nederlandse schrijver. Ook 'Overal stilte' is subliem. Van nog hogere kwaliteit zijn de stukken die Brouwers aan Julien Weverbergh en de Vlaamse taal wijdt. Vlijmscherp en exemplarische essayistiek. Nog voordat ik dit boek kocht had ik bij de Slegte het privédomein-deel van Julien Weverbergh dat in 2005 verscheen op de kop kunnen tikken. Dat ben ik nu aan het lezen, mede omdat ik benieuwd ben wat hij over Jeroen Brouwers schrijft. Tenslotte: hoe prachtig die privédomein-delen ook zijn, ik doe er altijd langer over dan bij romans; vandaar mijn weinige updates van deze weblog de laatste tijd. Bij een gemiddelde roman zijn 80 pagina's per dag niet ongewoon; nu lees ik er hooguit 30, en dan duurt het even voordat ik zo'n boek uit heb. Maar wees gerust: ik lees en geniet, en zal er verslag van doen!