Wijnroman

Drie weekjes op vakantie (met rugzak door Indonesie) en toch weer een hele stapel boeken gelezen: zes in totaal, 2400 bladzijden. Enfin, hierna (hierboven) verschijnen de leeslogs ervan. In Het Merlot Mysterie van Ilja Gort was ik al voor vertrek begonnen; ik las de tweede helft aan het zwembad van het Borobudur-hotel in Jakarta. Jakarta is een drukke, lawaaiige stad maar grote kans dat mijn schaterlachen het verkeer heeft weten te overstemmen. Want dit boek is uitermate grappig. Het verhaal is dunnetjes, en spannend is het geenszins, maar de stijl van Gort zou je bijna uniek kunnen noemen. Waar het maar kan trekt Gort de bontste vergelijkingen, zo mogelijk voorzien van een overdaad aan bijvoeglijke naamwoorden. Tijdens een gesprek met belastingambtenaren laat de wijnboer een scheet ('biologische oorlogsvoering'): Ongelukkigerwijs bleek zijn flatule evenwel niet zo geurloos te zijn als hij had aangenomen. De kasteelkeuken vulde zich alras met een intense stank die het midden hield tussen een open riool en een opslagkelder voor overjarige camembert. Nog zo'n vergelijking, over een pergola van een enorme wijnstruik: Dikke trossen druiven hingen als vrouwenborsten uit het gebladerte neer. Het is bepaald geen subtiele literatuur, maar wel erg grappig bedacht en  geschreven. Niks mis mee!