Terloops

Nikolski is de debuutroman van de Canadese schrijver Nicolas Dickner, en die in Canada een bestseller schijnt te zijn. De Nederlandse vertaling vormde de eerste uitgave van de nieuwe literaire uitgeverij Ailantus; ik kreeg het boek van een vriendin die de uitgeefster kent, en ik las het op een grijze zondag in enkele uren uit. Het is een uitermate leuke, frisse en onderhoudende roman. In een heuse raamvertelling wordt het leven van drie jongelui verteld. Ze kennen elkaar niet, maar zijn toch familie van elkaar. Hun avontuurlijke achtergrond heeft hen tot eigenaardige, maar boeiende persoonlijkheden gemaakt, en ieder vindt broodwinning in oude spullen: de ik-verteller werkt in een antiquariaat, Noah studeert archeologie en wordt de assistent van een docent die zich in afval heeft gespecialiseerd, en Joyce legt zich toe op computerpiraterij op computers die ze zelf uit afgedankte pc's heeft samengesteld. In Montreal komen hun levens dicht bij elkaar, vinden ook terloopse ontmoetingen plaats, maar daarin ligt niet de kern van het verhaal. De terloopsheid van alles blijkt een boeiend uitgangspunt in dit boek, waarin de zee, vis, afval en het Boek met de Drie Hoofden boeiende neventhema's vormen. Geen ondubbelzinnig meesterwerk, want daarvoor zijn er nog wel wat losse eindjes. Maar voor een saaie middag of een treinretourtje naar een verre stad is dit een heerlijk boek.