18 augustus 2009

Literatuur over literatuur

Een jaar of vier geleden - dus nog voordat deze leeslog van start ging - las ik Het complot tegen Amerika van Philip Roth, het eerste boek dat ik van hem las. Nadien las ik ieder jaar wel een boek van hem, titels die hij daarna publiceerde. Maar Exit geest had ik overgeslagen; ik las het nu - het wordt haast een gewoonte - binnen 24 uur uit. Ik heb daardoor eigenlijk alleen de 'late' Roth tot me genomen; ik ga op zoek naar zijn vroegere boeken, want Roth's boeken zijn intrigerend en zitten steevast goed in elkaar! Over Exit geest kun je op internet wisselende beoordelingen lezen; sommigen (w.o. wijlen Michael Zeeman) vinden het boek een erg goede, anderen juist een mislukte roman. Wie het boek leest als het verhaal van een oude zeur (de ik-figuur is Roth's alter ego Nathan Zuckerman) zal inderdaad weinig plezier beleven aan dit boek. Maar je kunt het boek ook lezen als een aanklacht van Roth tegen deze tijd, en dan met name tegen de wijze waarop in zijn ogen met literatuur omgegaan wordt. Want hij laat zijn personages (en niet alleen Zuckerman) uitspraken over literatuurkritiek en biografen doen die er niet om liegen; de brief van Amy aan The New York Times is een waar hoogtepunt! Ondertussen laat hij zijn personages krachtige oordelen vellen over de regering Bush; het boek speelt in november 2004, wanneer Bush de verkiezingen van Kerry wint. Het is deze dubbele gelaagdheid die dit boek uitermate lezenswaardig maken; bovendien is het taalgebruik van een enorme kracht: gespierd, maar soepel. Tja, dan lees ik een goed boek...

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Beste Jan Brouwer,

zojuist uw bespreking van Exit Ghost gelezen. Dit was ook precies mijn ervaring.

Indien u de vroege Roth wilt gaan lezen, kan ik twee titels aanbevelen: Patrimony (over het sterven van Roths vader, levert een mooie en vooral ontroerende terugblik in de wereld/jeugd van Roth op)en Our Gang. Dit laatste gaat over Tricky Dicky, d.w.z. Richard Nixon en zijn manier om aan de macht te komen en blijven. Is niet een karakteristieke Roth, maar wel heel geestig, beetje slapstick-achtig. Maar bijna alle andere boeken zijn ook heel mooi.

Ook wil ik nog even kwijt dat ik al jaren uw blog volg, en daar vaak tips uit haal. Hartelijk dank daarvoor.

Met vriendelijke groet,

Peter van der Ploeg

1:39 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.