30 december 2009

Sex in the city

Ik kondigde al aan dat er meerdere boeken van Philip Roth voorbij zouden komen. Tijdens het lange kerstweekend las ik twee boeken van deze Amerikaanse veelschrijver. Portnoy's klacht is een voortdenderende klaagzang van een ik-figuur tegen een (fictieve) psycholoog. Centraal staat de sexuele obsessie van de ik-figuur, tijdens zijn jeugd tot aan het 'heden' in de roman, ergens eind jaren zestig. Het boek dateert van 1967 en de verteller is daarin 33 jaar oud. Het valt op dat Roth de romans die ik tot nu van hem las dikwijls in de tegenwoordige tijd van het schrijven/verschijnen van die roman laat spelen en dat de hoofdpersoon (dikwijls een ik-figuur) veelal even oud is als Roth op dat moment. Voor wat het waard is allemaal, want dat een ik-figuur niet met de schrijver geassocieerd moet worden, is bekend. Dit is de leukste roman van Philip Roth die ik las. Vooral de eerste helft, waarin het gezin centraal staat, biedt vele hilarische momenten. De strenge moeder en de deerniswekkende, aan constipatie lijdende vader: het zijn twee verrukkelijke tegenhangers van de eigenzinnige Alexander. Maar ook met 'de Aap', een vriendin van Alexander, verveel je je als lezer geen moment.

De borst kocht ik een poos terug in een antiquariaat. Het is een eigenaardige novelle waarin de ik-figuur door een mysterieuze ziekte in een enorme tepel verandert. Verwarring, kwaadheid, ongeloof en berusting zijn achtereenvolgens de stemmingen van deze ik-figuur. Waar Roth meestal wel helder is in zijn thematiek, laat De borst meer ruimte voor interpretatie. Ook in dit verhaal kun je de sexuele obsessie als hoofdonderwerp benoemen, maar zo helder als in Portnoy's klacht is dat in deze novelle geenszins.

Wat De borst een beetje mist biedt Portnoy's klacht in perfectie: enorme vertelkracht.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.