25 mei 2010

Niet tobben

Van de vele brievenboeken van Gerard Reve had ik de door 'kenners' als belangrijkste daarvan aangemerkte bundel Brieven aan Josine M. 1959-1982 nog niet eerder gelezen. Toen ik het boek onlangs in een antiquariaat aantrof kon deze lacune worden ingevuld. Tot 1974 schreef hij overigens aan de gezusters Meijer; na het overlijden van Lennie alleen aan Jobs. Reve leerde haar kennen via de redactie van Tirade, waarvoor zij bijdragen schreef. Met name haar astrologische activiteiten vielen bij Reve blijkbaar erg in de smaak. Gedurende de gehele periode die deze bundel beslaat, vraagt Reve aan Jobs welke periode volgens de hemellichamen het beste is voor een reis, voor het schrijven aan een nieuw boek, voor een verbouwing aan zijn huis etc. Ook de vele vriendjes die tijdens deze periode voorbijkomen worden in opdracht 'gewicheld'. Er is geen brievenboek van Reve waarin hij zo uitgebreid en openhartig zijn ideeën over en ontwikkeling naar het katholicisme beschrijft. Dat maakt deze verzameling een schatkamer voor Reve-vorsers. Het tweede deel van de Reve-biografie van Nop Maas ligt klaar om gelezen te worden, maar het zal mij niet verbazen wanneer daarin veel uit juist deze bundel brieven geciteerd wordt, omdat deze als geen andere een zo evenwichtig mogelijk inzicht geeft in Reves eigen kijk op zijn leven gedurende deze periode. Daarnaast natuurlijk veel superieure zinnen en uitdrukkingen. Veel literatuur verbleekt bij wat Reve in een doodgewone brief aan schoonheid op papier zette...

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Ik heb destijds de gebonden Van Oorschot uitgave (1981) (dat loopt tot het jaar 1975) gekocht en gelezen. Ik krijg een acute aandrang om het boek te gaan herlezen!

12:01 a.m.  
Blogger Leo van der Sterren said...

Dit brievenboek licht al een tip van de sluier op. Maar met het tweede deel van de biografie over Gerard Reve boetseert Nop Maas het portret verder af: het biedt een ontluisterende beschrijving van het leven van Reve ('da's pas leven'). Zoals Maas treffend zegt: 'aan de rand van de krankzinnigheid'. En Erwin Mortier completeert het beeld van de volksschrijver als een gek in 'Avonden op het landgoed'. De schaamte ver voorbij en toch aartsschuldig.

11:41 a.m.  

Een reactie posten

<< Home

Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.