23 oktober 2011

Economie 2

Ik kreeg Huid en haar van Arnon Grunberg vlak na verschijnen cadeau, een klein jaar geleden, maar las het pas nu. Deze ruim 500 bladzijden dikke roman leest als een trein, houdt de aandacht voortdurend vast, maar bevredigt niet. De centrale figuur Roland Oberstein is econoom en woont en werkt in de VS, maar heeft een ex-vrouw, een zoontje, en een vriendin in Nederland. Tijdens een congres ontmoet hij een Amerikaanse en die voegt hij aan zijn lijst veroveringen toe. Uiteindelijk komt het erop neer dat alle personages (Oberstein, zijn ex-vrouw, zijn vriendin in Nederland, zijn nieuwe vriendin in Amerika, haar man) er weer andere scharrels op nahouden en in korte hoofdstukjes komen we hun belevenissen te weten. Seks staat daarbij centraal - er zijn delen van het boek dat het louter over neuken gaat. De verhoudingen tussen de personages worden steeds koeler. Uiteindelijk blijken seks en liefde niets anders dan een economisch ruilmiddel: er is schaarste, dus ontstaat er handel op basis van vraag en aanbod. Op zich een boeiend gegeven, maar ik vind de uitwerking van de personages en handelingen vlak en dikwijls zeer ongeloofwaardig, de dialogen zijn veelal kunstmatig. Aan het slot van het boek vergaloppeert Oberstein zich door een verhouding met een studente en door haar gaat hij zijn ondergang tegemoet. Het kwam op mij teveel als een noodzakelijke coda over om een einde aan het geheel te kunnen breien; geen logisch uitvloeisel uit het voorafgaande.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.