Tsjechov 5

Aan mijn persoonlijke opdracht om ieder jaar minstens een deel uit de Russische Bibliotheek van Van Oorschot te lezen heb ik vorig jaar niet voldaan; in 2009 las ik er echter twee, en in 2008 zelfs vier, dus gemiddeld zit ik de laatste jaren nog goed. In de voorbije twee maanden las ik met groot genoegen de Verzamelde Werken deel 5 van Anton Tsjechov, in de nieuwe vertalingen van Tom Eekman, Aai Prins en Anne Stoffel. Drie jaren en Mijn leven zijn eerder kleine romans, met hun ruim 90 bladzijden. Veder ook veel korte verhalen, wederom alle facetten van het negentiende-eeuwse leven in Rusland beschrijvend. Tsjechov is naar mijn indruk in deze late verhalen (geschreven tussen 1894 en 1903) meer geëngageerd. De standsverschillen tussen boeren en arbeiders enerzijds en de midden- en hogere klassen anderzijds worden scherper geportretteerd. Weinig vrolijkheid vooral: de arbeiders en boeren leven in bittere armoede, de meer welgestelde klassen vervelen zich te pletter of zijn ongelukkig in de liefde. Nu ik met het uitlezen van dit deel alle delen met verhalen van Tsjechov uit de Russische Bibliotheek gelezen heb, is de conclusie gerechtvaardigd dat ik geen andere schrijver ken die met zijn oeuvre zo'n volledig beeld van een hele maatschappij schetst. Alleen de tsarenfamilie wordt nog niet van binnenuit beschreven, maar voor de rest kom je in zijn verhalen bij iedereen thuis. Oneindig boeiend, en oneindig mooi geschreven. Een monument, deze serie, en wat een schrijver. Tsjechov werd pas 44 jaar oud, onvoorstelbaar!