Miniatuur

Ik had nog nooit van de Noorse schrijver Karl Ove Knausgård en zijn romancyclus Mijn strijd (In het Noors: Min kamp) gehoord, totdat een collega er over vertelde en zij mij het eerste deel van de cyclus cadeau deed. In Noorwegen schijnt de serie (van zes delen) een heuse hit te zijn en ook in Nederland slaan de eerste twee vertaalde delen goed aan. In een interview dat ik op internet vond zegt Knausgård dat hij aan deze boeken begon om de dood van zijn vader te verwerken, en dat het verhaal steeds meer uitdijde. De serie is zo autobiografisch als die maar kan zijn; zelfs met zijn eigen vrouw kwam hij in een crisis terecht omdat hij niets en niemand spaart en al zijn eigen wederwaardigheden minitieus beschrijft. In dit eerste deel Vader vond ik dat allemaal nogal meevallen, maar als ik de berichten mag geloven ontziet hij in latere delen niets of niemand. Wel ruimschoots aanwezig: de beschrijving van het kleine. De schoonmaak van een keuken wordt van handeling tot handeling beschreven, koel, afstandelijk en bijkans registrerend, maar volledig begrijpelijk. Je moet als lezer loskomen van het idee dat iedere handeling een diepere betekenis heeft en later als noodzakelijk puzzelstukje verklaard wordt. Wat dat betreft is het lezen van dit boek een unieke leeservaring; het is bijna een dagboek in romanvorm. De verschillende levensfasen van de schrijver die in dit boek worden beschreven maken het echter nergens saai of afmattend. Tja, best intrigerend, dit eerste deel!