19 maart 2013

Mythe

Van Alan Hollinghurst las ik in 2005, een jaar voordat ik aan dit boekenweblog begon, zijn vorige, bekroonde roman De schoonheidslijn. Dat vond ik toen een saai en langdradig boek waar de hoofdpersonen teveel aan de oppervlakte bleven. Een vriendin raade me onlangs aan zijn nieuwste roman te lezen, en dit boek stemt me veel positiever. Kind van een vreemde bestaat uit vijf delen waarvan het eerste een weekend beschrijft in de zomer van 1913, waarover de personages uit de volgende vier delen, spelend in 1926, 1967, 1978 en 2008, hun hoofd breken, zowel om gebeurtenissen te verduisteren dan wel te ontrafelen. Of zoals Bas Heijne in zijn mooie bespreking op NRC Boeken schrijft (zie hier): dat weekend wordt eerst gemythologiseerd en later weer gedemythologiseerd. Het is een rijk boek, waarin het verval van oude Engelse aristocratische waarden en normen centraal staan. Hollinghurst laat je de tijdgeest proeven en je er je eigen waardeoordeel over vellen. Vooral de dialogen zijn sterk; soms lijken de gesprekspartners aan het koorddansen waarbij een verkeerd half woord noodlottig kan zijn. Een fraaie warme roman, heerlijk om te lezen.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.