01 mei 2013

Heel gewoon

Ergens begin dit jaar ving ik op internet en in interviews op, dat mensen enthousiast waren over een 'literaire ontdekking'. De roman Stoner van de Amerikaan John Williams dateert van 1965 maar werd pas vorig jaar in het Nederlands vertaald. Enkele goede recensies en een tamtam zorgden ervoor dat het boek al enkele maanden de verkoop-ranglijsten aanvoert. In een Belgische boekhandel stond naast de 12e (of zoiets) druk nog een exemplaar van de eerste van deze vertaling - zonder alle citaten uit die recensies. Ik las het in enkele dagen uit. Het is een prachtig boek, ofschoon niet die ultieme parel die eerst ruim veertig jaar onder het stof moest rijpen. William Stoner wordt op het achterplat als een weinig opzienbarende man gekarakteriseerd, en vergeleken met veel romanhelden is hij dat ook. Maar zijn consequente, onbuigzaam-eerlijke levensinstelling is eigenlijk heel bewonderenswaardig. Vredelievend, maar niet tegen elke prijs, dat typeert de hoofdpersoon. Williams beschrijft een leven zoals veel mensen zijn, of nastreven, maar dat ook een beetje saai en burgerlijk overkomt. Het is de spiegel die je als lezer voorgehouden wordt die zo pijlijk is: leven wij al met al eigenlijk niet ook zo'n weinig sprankelend leven...? Grootste kracht van het boek is de stijl: de zinnen zijn prachtig, eenvoudig en vol zeggingskracht. Jammer genoeg maakte de vertaler twee domme foutjes, maar voor de rest leverde hij prima werk af. Een fraai boek.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.