Reiziger

Het is eigenlijk niet uit te leggen waarom, maar voor de muziek van Sergej Prokofiev loop ik niet zo heel erg warm. Ik heb gewoon niet zoveel contact met zijn stijl, iets in die geest. Natuurlijk, er zijn enkele stukken van Prokofiev die ik weergaloos vind: het Tweede pianoconcert en dan vooral die cadens in het eerste deel, het Allegro marcato uit de Vijfde symfonie, de Romance uit de Luitenant Kijé Suite en enkele losse delen uit Romeo en Julia. Om toch meer van deze - voor mij - mysterieuze componist te weten te komen, las ik de vertaalde selecties uit zijn dagboeken gebundeld onder de titel Dagboek 1907-1933. Een keuze, verschenen in de serie privé-domein. In dit boek zijn een zevental blokken uit zijn dagboeken integraal vertaald. Dus niet een paar dagen hier en een paar dagen daar, maar alle dagboekaantekeningen van een hele periode. Vooral het revolutiejaar 1917, zijn reis naar Nederland in 1925 en zijn eerste reis terug naar de Sovjet-Unie in 1927 sinds zijn vertrek negen jaar daarvoor springen in het oog. Prokofiev geeft vooral veel concerten van eigen werk (en heeft daar soms flink moeite mee) en wordt als de de grootste Russische componist van zijn tijd beschouwd. Het is een uitermate boeiend boek dat me na het uitlezen ertoe aanspoorde verstofte cd's uit de kast te halen. Ik moet me toch meer gaan verdiepen in deze componist!