Moeder

Na Een slagerszoon met een brilletje en Kartonnen dozen, die ik vorig jaar en afgelopen zomer las, zie hier en hier de weblogs) nu het derde deel van wat de Wase trilogie van Tom Lanoye is gaan heten. Het is nooit als een trilogie opgezet, maar ze vormen wel een eenheid omdat de drie autobiografische boeken een prachtig beeld geven van Lanoyes jeugd, zijn ouders en vooral ook Tom Lanoye zelf. Sprakeloos is een lijvig boek dat geen roman is. De aftakeling en dood van zijn moeder vormde de aanleiding voor dit boek waarin Lanoye alles als in een roes van zich afschrijft en daarmee een monument voor zowel die moeder en eigenlijk ook zijn vader bouwde. Die moeder was een kleurrijk mens, gezegend met de gave van het woord; Lanoye citeert regelmatig haar uitspraken die geen schrijver kan bedenken. En zijn kalme beheerste vader schikte zich uit liefde maar al te graag in de rol van hardwerkende en kalme slager. Het boek zit boordevol verrukkelijke situatiebeschrijvingen, van de toneeloptredens van zijn moeder, de vele botsingen op het kruispunt zonder stoplichten van de steenweg waaraan de slagerij gevestigd was, en de vader die voorafgaande aan het tuinfeest het gazon stofzuigt. De telefoongesprekken tussen moeder en zoon die kort daarvoor had verteld dat-i op mannen valt, vormen de hoogtepunten van dit meesterwerk. En dat alles beschreven in een geweldige stijl. Een groots boek en een topper in de Vlaamse literatuur.