19 maart 2014

Nasleep

Twee jaar geleden las ik voor het eerst een boek van Joseph Roth (1894-1939), het prachtige Radetzkymars, waarin de aristocartische wereld van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie in de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog langzaam maar zeker ten onder gaat (zie hier de weblog). Nu las ik de kleine roman (of grote novelle) Hotel Savoy, waarin juist de nasleep van die Eerste Wereldoorlog de aanleiding van het verhaal vormt. De ik-persoon Gabriel Dan keert na enkele jaren oorlog en krijgsgevangenschap in Siberiƫ terug in een oosteuropese stad en neemt zijn intrek in het zeven verdiepingen tellende Hotel Savoy. Hoe hoger het nummer van de etages, hoe troostelozer en armoediger de kamers en hun bewoners. In sobere stijl beschrijft Roth de mensen die het hotel bevolken en de stad waarin de ik-figuur op zoek gaat naar familie en naar geld. Het is vooral een joodse wereld die hij beschrijft; in 1933 werd het boek door de nazi's verboden en op de brandstapel gegooid. Ik vond dit een minder toegankelijk boek dan Radetzkymars, maar evenzeer een prachtig voorbeeld van fictie waarin de centraal-europese geschiedenis raak getypeerd wordt.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.