Siberië

Van Jan Brokken las ik al meerdere interessante boeken over cultuurhistorische onderwerpen; zie de link naar de auteurslijst hiernaast. Om de paar jaar publiceert hij een nieuw boek waarvoor een hoop onderzoek nodig was. De kozakkentuin kreeg ik cadeau van een vriendin en las ik voor het grootste deel tijdens de vlucht van Amsterdam naar Kaapstad. De fijne omstandigheden daar maakten dat het nog een week duurde voordat ik de resterende 75 bladzijden uitlas. Brokken kruipt in de huid van de Rus met Duitse voorouders Von Wrangel, en op basis van zijn overgebleven brieven en memoires reconstrueerde Brokken de vriendschap tussen Von Wrangel (de ik-figuur in het boek) en Fjodor Dostojevski. Vooral diens verbanning naar Siberië staat centraal in dit boek; diens Aantekeningen uit het dodenhuis is eveneens gebaseerd op die periode, en ook in andere romans van Dostojevski zijn daar verwijzingen naar. Schijnt... want ik las van hem alleen ooit eens De gebroeders Karamazov. Hoe interessant het boek ook is opgezet en uitgewerkt, ik miste een vuriger beschrijving van de relatie tussen Von Wangel en de grote schrijver. Brokken schrijft in het nawoord dat het boek moest lezen als een roman, maar dat doet het helaas niet; het blijft teveel een beschrijving van feiten en gedachten. Het boek wekt vooral interesse naar de boeken van Dostojevsky, en dan vooral naar de Aantekeningen uit het dodenhuis. Ik ga daar dit jaar maar eens werk van maken, denk ik.