Lift

Vorige week las ik de jongste roman van Jeroen Brouwers (even scrollen...); meteen ook maar Zonsopgangen boven zee, zijn tweede roman uit 1977. Hiermee heb ik nu alle romans van Brouwers gelezen. Dat zal niet mijn favoriete roman van hem worden. De verhaallijn is kort: de ik-figuur komt met een jongere vriendin vast te zitten in een lift en dat is aanleiding voor allerlei bespiegelingen, associaties en gedachtes van deze ik-figuur. De scheiding tussen wat er nu echt gebeurt of wordt gezegd in die lift en wat de ik-figuur allemaal denkt vervaagt zienderogen. Bekende Brouwers-thema's (kostschool, geboorte kind, lulligheidsbesef) passeren de revue. Zoals in de vorige bespreking gezegd: ik houd meer van helderder verhaallijnen.