Uitzondering

Via onverwachte kanalen werd mij aanbevolen Satyrica te lezen, een schelmenroman uit het oude Rome. De roman wordt toegeschreven aan Petronius (of volledig: Gaius Petronius Arbiter) die leefde van 27 tot 65 n.Chr. en die, net als Seneca in datzelfde jaar, door keizer Nero tot zeldmoord werd gedwongen. Wat er van Satyrica is overgeleverd, schijnt slechts een klein deel van het geheel te zijn. Vaak zitten er gaten in het verhaal, maar vertaler Vincent Hunink weet in de toelichtingen toch veel te verhelderen. Satyrica is bijzonder omdat de drie hoofdpersonen - in tegenstelling tot bijna alle andere werken uit de romeinse oudheid - uit de lagere regionen van de maatschappij afkomstig zijn; liederlijk gedrag en (homo)seksualiteit, dan wel de impotentie van de verteller Encolpius, spat van bijna iedere pagina. De drie hoofdpersonen zijn bepaald geen lieverdjes; je waant je soms in de achterbuurten van Rome. Dit is bepaald geen lekkerlezenboek, maar wel een heel bijzondere roman.