Feesteditie

Ik kende De voorlezer van Bernhard Schlink alleen van het affiche voor de film die van dit boek gemaakt is, ook al zag ik die (nog) niet. Schlink ligt met meerdere titels in de boekhandel, dus ik waagde me aan deze bestseller waarvan vanwege het 15-jarige bestaan een zogenaamde feesteditie is uitgebracht, met een paar antwoorden van de auteur op veelgestelde vragen en een aantal discussievoorstellen voor leesclubs. Wat er dan zo feestelijk aan deze uitgave is?

Deze roman past bij mij in de categorie 'boeiend uitgangspunt maar teleurstellend uitgewerkt'. De ik-persoon blikt op zijn relatie met de veel oudere Hanna terug, een relatie die lichamelijk begon toen de ik-figuur nog pas 15 jaar oud was, en in latere fasen een geheel andere invulling kreeg. Slechts het voorlezen lijkt de verbinding. Schlink bouwt zijn verhaal zorgvuldig op waardoor je het boek moeilijk kan wegleggen. Maar uiteindelijk resteren veel open eindjes. De ik-figuur blijkt een vat vol tegenstrijdigheden en onverwerkte emoties, en tussen hem en Hanna wordt het nergens echt spannend en al helemaal niet sensueel zoals de flaptekst belooft. Het grote leeftijdsverschil, het onverwerkte verleden, het hieraangerelateerde generatieconflict, de ware aard van Hanna: ze komen slechts halfjes ter sprake, en te weinig uit de verf. Een gemiste kans dus, ook al is dit wel weer zo'n boek dat je in twee dagen uitleest in de hoop op het ultieme moment. Maar dat blijft helaas uit.