Overal

Eind juli a.s. gaat een diepe wens in vervulling: een reis naar Cuba. Eerst drie dagen Havana, en dan met een huurauto de westelijke helft van het eiland door. Hoe meer ik er ter voorbereiding over lees, hoe geestdriftiger ik word. Het schijnt echt nog zo te zijn: oude Amerikaanse auto's uit de jaren vijftig, mojito's, muziek op straat, dikke sigaren en een wonderlijke natuur. Misschien allemaal toeristische mooipraterij. Ik ga het zien. Ik houd wel van wat 'couleur locale' wat lezen betreft. Max Havelaar las ik in Indonesië, Istanbul van Orhan Pamuk in Istanboel, dat soort onzin. En ja, wat met Cuba? Er is één groot schrijver waarvan ik nog nooit iets las: Ernest Hemingway. Deze avonturier en nobelprijswinnaar woonde twintig jaar op Cuba. Ik bezocht een jaar of tien geleden zijn huis in Key West (90 miles from Cuba, staat daar op een pilaar aan het strand), maar tot een van zijn boeken kwam ik nog niet. Nu nog steeds niet, maar wel In het spoor van Hemingway, waarin Michael Palin - lid van Monthy Python's Flying Circus - in 1999 voor de BBC een reis maakte langs, en een zeer lezenswaardig boekje schreef over de belangrijkste plekken waar Hemingway zijn leven sleet: Michigan, Italië, Parijs, Spanje, Key West, Afrika, Cuba en wederom Amerika. Hemingway zat aan het Italiaanse-Oostenrijkse front tijdens de Eerste Wereldoorlog, maakte Pamplona bekend als stierenrenners- en stierenvechtersstad, zat in Spanje tijdens de burgeroorlog aldaar, en maakte zelfs de landing van Normanië op D-Day mee. Niet alles hiervan wordt door Palin beschreven. Wel dat Hemingway in Afrika in een maand tijd twee keer een bijna dodelijk vliegtuigongeluk overkwam, en op Cuba op marlijnen viste. Het boekje biedt verrukkelijke couleur locale, je wilt meteen naar Schiphol en Hemingway achterna. Dat is de verdienste van Palin. Maar voordat ik naar Cuba afreis bestel ik eerst een stapeltje boeken van Hemingway zelf.