08 juni 2019

Onderspit

Ruim twee jaar gelden begon ik tijdens een vlucht van Kuala Lumpur naar Hong Kong (of op de terugweg, dat weet ik niet meer) aan het eerste deel van de Cicero-trilogie van Robert Harris. (Zie hier de weblog van dat eerste deel). Afgelopen najaar het tweede deel (zie hier) en nu dan het slotdeel Dictator, waarin je als lezer getuige bent van het einde van de Romeinse Republiek op het moment dat Caesar de macht grijpt en de Senaat buitenspel zet. Cicero is steeds op de vlucht, want zijn rechtlijnige oordelen worden als te bedreigend ervaren. Hij is getuige van de moord op Caesar in 44 voor v Chr en even gloort er hoop op herstel van zijn reputatie. Maar de jongeling Octavianus (de latere keizer Augustus) die hij aanvankelijk op weg helpt, tekent zijn doodvonnis. Ik schreef het al eerder: Harris verhaalt alsof het allemaal zo gebeurd zou kunnen zijn; je twijfelt er tijdens het lezen geen moment aan, eigenlijk. Weinig boeken die de oude geschiedenis zo tot leven wekken.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.