11 juli 2022

Rauw

In het voorjaar las ik Ze hebben mijn vader vermoord van de jonge Franse schrijver Édouard Louis (zie hier de weblog) en zoals aangekondigd las ik nu zijn debuutroman Weg met Eddy Bellegueule. Louis beschrijft eenzelfde rauw-realistische jeugd. Hij is anders dan alle anderen, en in zijn noord-Frans arbeidersmilieu wordt hij algauw de pispaal van iedereen. Afgelopen weekend misdroegen Nederlanders zich op overeenkomstige wijze tijdens de Formule-1 wedstrijd in Oostenrijk als iedereen in Louis' omgeving. En er is weinig verbeelding voor nodig om die aan de sfeer tijdens de boerenprotesten te koppelen: extreem mannelijk-hetero-nationalistisch, eerst doen dan denken (voor zover er voldoende hersencellen aanwezig zijn), onderbuik, eendimensionaal. De wereld in dit boek bestaat nog steeds. Louis is de outsider, en dan heb je het erg zwaar. Als jongeling is wegwezen is de enige remedie, wat hij uiteindelijk op de allerlaatste pagina's ook doet. Een actueel boek.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.