Tussendoor

Ik was ruim een half jaar bezig in twee dikke, langzaam lezende boeken. Die zijn nu net uit (weblogs volgen), maar tussendoor moest ik zo af en toe wat lichtere kost hebben. Lichter, maar niet minder prettig om te lezen. Ik werd even tijdelijk verslaafd aan wat gouwe-ouwe thrillers. Hier komen ze, in volgorde van consumeren.

Ik las nog nooit iets van Tom Clancy, desondanks bepaald geen onbekende thrillerschrijver. De Colombia Connectie dateert van 1989 en gaat over het bestrijden van de drugsmaffia in dit Zuid-Amerikaanse land. Een speciale commando moet ter plaatse een drugsbende onschadelijk maken. Het lees vlot, maar kent ook wat onnodig uitgesponnen fragmenten. En in 1989 heel modern, maar nu hopeloos achterhaald: er wordt een diskette van 800 kb geformatteerd. 

Van John Grisham staat slechts één titel in de auteurslijst, maar voordat ik in 2005 deze weblog startte had ik al een paar boeken van hem gelezen. Nu achter elkaar drie nog ongelezen titels. De verbanning is een vreemde eend in de bijt. De meeste Grishams hebben iets met rechtbanken en advocaten, maar deze totaal niet. Het gaat over een American Football-speler die in Amerika van zijn sportieve voetstuk valt en bij een Italiaanse amateurclub terecht kan. Daar wordt hij als held binnengehaald en leidt hij de club naar succes. Tegelijkertijd veel Italiaanse couleur locale: goed eten, passie en zelfs opera! Allerminst spannend, maar wel apart. En je wordt als lezer geacht de terminologie van het American Football te beheersen!

De partner is de beste van John Grisham die ik las. De laatste toegevoegde partner van het advocatencollectief zet zijn eigen dood in scène en gaat er met 90 miljoen bedrijfskapitaal vandoor. Hij wordt uiteindelijk door een allerminst zachtaardige ingehuurde detectiveclub in Brazilië opgespoord, en dan begint het ontrafelen van deze meerlaagse knoop. Tot op het einde zeer boeiend en verrassend.

In Het testament gaat het over nóg meer geld: een erfenis van 11 miljard. Heel veel kinderen en hun advocaten met dollartekens in hun ogen, maar de erfenis gaat naar een (half)dochter die als zendeling diep in het Braziliaanse Amazonewoud onvindbaar wil zijn. Minder complex dan De partner, maar eveneens zeer krachtig opgebouwd en uitgewerkt.

Mijn vader heeft in zijn boekenkast een halve meter boeken van de Zweedse schrijver Henning Mankell; ik las nu voor het eerst een thriller van hem: De terugkeer van de dansleraar. Twee ogenschijnlijk onafhankelijk van elkaar gepleegde moorden, ergens in het verlaten midden-Zweden. De puzzel wordt in 500 pagina's traag en wijdlopig gelegd, en soms ook passen de puzzelstukjes iets te toevallig. 

Ik kocht ooit op het vliegveld van Johannesburg - na twee weken ondergedompeld in Zuid-Afrika - de in het Afrikaans geschreven thriller 13 uur van Deon Meijer. Een collega uit die tijd las het in die taal en zei dat het na enkele pagina's las alsof het Nederlands was. Ik probeerde het, maar dat ging niet. Nu dan in de Nederlandse vertaling. Binnen 13 uur twee eveneens onafhankelijk van elkaar gepleegde moorden en de oplossing ervan door een groot politieteam. Klassiek opgebouwd, spannend tot het einde. En tja, het speelt allemaal in Kaapstad - de genoemde straatnamen: ik heb er gelopen, gefietst...