Jeroen Brouwers

De eerste dagen van het nieuwe jaar gingen wat lezen betreft vooral op aan het opnieuw bestuderen van de cursusmap over wijn; inmiddels heb ik examen gedaan en het wijnbrevet gehaald. In de trein het echte leesjaar begonnen met een 'dunnetje', maar daardoor niet minder fraai: Het verzonkene van Jeroen Brouwers. Het is een roman van nog geen 100 bladzijden met een sterk autobiografisch karakter. Brouwers blikt terug op zijn kinderjaren in Indie, de periode vlak na de oorlog in 's-Hertogenbosch en het internaat, en verklaart dat hij van zijn familie alleen zijn grootvader liefhad. Een kort en stemmig meesterwerkje dat meer vertelt dan het woorden bevat.