La Grande Guerre

Sinds ik een jaar of zeven geleden Mijn tweede huid van Erwin Mortier las, houd ik hem voor één van de interessantste Nederlandstalige schrijvers. Zijn nieuwste roman Godenslaap is met 400 bladzijden zijn omvangrijkste tot nu toe en wijkt in perspectief ook af van zijn eerdere romans. In Godenslaap blikt een hoogbejaarde vrouw terug naar de Eerste Wereldoorlog, toen zij van meisje vrouw werd en zowel de oorlogsverschrikkingen als de liefde leerde kennen. Die jaren hebben ook haar verdere leven bepaald. In een weelderige, associërende stijl geschreven meandert het relaas van de vrouw door de tijd en koppelt ze indrukken, kleuren, oude foto's en feiten aan elkaar. Hoe rijk en origineel de roman ook is, soms werd het me wat teveel van het goede: je moet soms goed zoeken naar echte gebeurtenissen; sommige zinnen vond ik wel erg zweverig geformuleerd. Bij sommige bladzijden had ik hetzelfde gevoel als wanneer je in de auto achter het stuur mobiel hebt ziten bellen: je herinnert je weinig of niks meer van het autorijden. Maar daarnaast zijn er ook beschrijvingen van het loopgravenbestaan die tot de mooiste behoren die ik ken. Geen volledig overtuigende roman, maar zeker wel een zeer eigenzinnige. Mortier blijft een interessant auteur.