Brideshead

Al een jaar geleden gekocht, en pas deze week gelezen: Terugkeer naar Brideshead van Evelyn Waugh. Het boek is vooral bekend door de televisieserie die ik zelf echter nooit heb gezien; er schijnen mensen te zijn die het kijken naar de serie tot cultus hebben verheven. Nu ik het boek heb gelezen zal ik toch maar de dvd's kopen. Dat wil nog niet zeggen dat ik ook aan het kijken toekom. Vorig jaar las ik Ik Claudius, waarna ik de box met dvd's aanschafte... Ze staan vooralsnog onbekeken in de kast.
Maar goed, Brideshead. De ik-figuur Charles Ryder vertelt zijn herinneringen aan het landgoed en zijn bewoners. Eerst vooral zijn vriendschap met Sebastian, met wie hij lief en leed deelt. Sebastian raakt echter aan de drank en kwijnt weg in Marokko. Later wordt Charles verliefd op diens zuster Julia, maar ook die liefde kent geen goed einde. Het boek speelt tijdens het interbellum en is een verslag van het onherroepelijke einde van een aristocratische familie (en waar het symbool voor staat: de Engelse upper class). Waugh beschrijft dit alles met weemoed én ironie. Dat maakt dit boek tot een prachtig geheel: voortdurend vraag je je af aan welke kant de schrijver staat. Het boek wemelt van de subtiele opmerkingen die zowel ten gunste als ten nadele van de rijke klasse gelezen kunnen worden. In elk geval biedt het boek fraaie staaltjes van decadentie - of is het degeneratie...? Ik ben toch benieuwd geworden naar het visuele resultaat.