Compost

Ik heb een royaal stuk land bij mijn Portugese huis, alsook een moestuin. En een compostbak, ergens halverwege dat grote terrein. Daar stortte ik tot voor kort alleen onkruid en gemaaid gras in, maar een poosje geleden kocht ik een emmertje waarin ik groenteafval uit de keuken doe, en als dat emmertje vol is leeg ik het in die compostbak. Dat gebeurt zo elke maand. Ik deed dat eind december ook, en las later die dag een verhaal in het laatste boek van het jaar 2023: Calypso, een verhalenbundel van David Sedaris. En las opeens deze zin: Thuis ga ik iets nuttigs doen wanneer het horloge zegt dat ik moet opstaan - de groenafvalemmer in de compostbak legen of wat overhemden aan de waslijn hangen. Bij de uitgeverij waar ik al jaren voor werk gaven we enkele jaren een boek uit van een hooggeleerde wiskundige: Toeval bestaat niet. Zou het? Groenafvalemmers legen in de compostbak doe je niet dagelijks, gesteld dat je überhaupt een compostbak en een groenafvalemmer hebt, en ook nog boeken leest. Ik las van David Sedaris ooit eerder een boek, in 2002 zijn verhalenbundel Naakt. Daar vond ik weinig aan, maar na wat positieve berichten over latere boeken van deze Amerkaan besloot ik weer eens iets van hem te lezen. Calypso is een autobiografisch getinte bundel met frisse beschouwingen over alledaagse zaken. Het boek leest vlot weg; altijd leuk om te lezen hoe iemand met ironische blik tegen zijn eigen even aankijkt. Vooral de scherpe dialogen tussen familieleden zijn vermakelijk. Ik ga wat meer boeken van hem in huis halen.