Maarten 't Hart en muziek

Ik ben een groot liefhebber van de boeken van Maarten 't Hart. Zijn laatste roman Lotte Weeda bijvoorbeeld behoort tot de heerlijkste romans die de afgelopen jaren verschenen zijn, en zijn boekje De groene overmacht over tuinieren op de zware zeeklei is eveneens een feest om te lezen. En in het kader van het thema van de boekenweek en de 250ste geboortedag van Mozart nu Mozart en de anderen, een verzameling stukken over muziek. Ruim 100 pagina's gaan over zijn liefde voor de muziek van Mozart; verder een bonte verzameling stukken over vooral componisten. 't Hart verenigt eruditie met een frisse schrijfstijl en soms heerlijk ongenuanceerde uitspraken. 'Geen enkel fatsoenlijk mens kan lid zijn van de rooms-katholieke kerk. (...) Ook Mozart - het is altijd weer even slikken als je eraan denkt - was lid van deze uitgelezen verzameling van beulen en bandieten.' Voor wie weinig tot niets weet van klassieke muziek lijkt het me een vervelend boek, maar ik mag mezelf verheugen in voldoende kennis om 't Hart goed te kunnen volgen, ook al raak ik als ik mezelf met hem vergelijk zowat ontmoedigd bij wat ik allemaal nog niet weet (met een kast met vele honderden/ enkele duizenden? cd's). En ja, ik ben ook ijdel: ik schrijf voor een tijdschrift voor klassieke muziek (Luister), waar 't Hart eveneens voor schrijft. En in één van zijn stukken in dit boek citeert hij uit een artikel dat ik eens voor Luister heb geschreven en noemt hij mijn naam! Ik was er even door ontdaan. Maar los van dat: een prachtig boek wederom, met soms geweldige stukken. Alleen al zijn betoog tegen popmuziek is ereen om in te lijsten! Helemaal aan het einde van dit boek kondigt hij aan met een nieuwe roman bezig te zijn, dus er is meer op komst.