Mysterie

Ik las de afgelopen jaren biografieën van de componisten Schubert (hier), Beethoven (hier) en Bach (hier) en een biografie van Giuseppe Verdi stond stond sindsdien bovenaan mijn verlanglijst. Op internet werd die van Mary Jane Phillips-Matz (in het Engels) als beste bestempeld, dus ik kocht het online via de Slegte in Nederland. De verzendkosten waren zelfs meer dan de prijs van het boek; ik nam de foto hierboven in april j.l. vlak nadat het was bezorgd. Verdi. A biography bleek een taaie pil van bijna 800 pagina's exclusief noten etc. waar ik een half jaar over deed. Philips-Matz verschaft slechts de feiten, verzameld uit brieven, documenten, archieven waar anderen nooit eerder toegang toe hadden. Tja, dan is het een - voor Verdi-kenners - verhelderend boek. Maar je komt helemaal niets te weten over zijn muzikale drijfveren, over de kern van zijn compositorische uniciteit. Na al die 800 lange pagina's snap ik nog steeds niet hoe Verdi tot al die geweldige stukken kwam, van het slavenkoor uit Nabucco (zijn derde opera) tot en met Otello en Falstaff. Ik raak niet uitgeluisterd op Don Carlos, Il Trovatore, MacBeth, La forza del destino, Un ballo in maschera, Ernani, Nabucco, Otello, Simone Boccanegra, Aida, La traviata, Rigoletto en andere... Geen woord in deze biografie hoe Verdi deze meesterwerken componeerde, ze waren er opeens. Wel over hoe hij zich druk maakte over de uitvoeringen, over zijn reizen naar Parijs, Londen, Sint-Petersburg, etc. Verdi's verhouding tot vrouwen, met name Strepponi (met wie hij in het geheim trouwde) en daarna Stolz (beiden ideale Verdi-sopranen, volgens hemzelf) krijgt meer aandacht dan de ontstaansgeschiedenis van welke van zijn opera's ook. Ik ben een enorme liefhebber van Verdi, hoorde twee keer in de Scala van Milaan een Verdi-opera (hier en hier), maar in mijn zoektocht om het mysterie achter die fantastische muziek te weten te komen moet ik verder zoeken. Deze vuistdikke pil van Phillips-Matz leerde me een hoop feiten, maar niets over het mysterie.