Wanneer een nieuw deel van het Geheim Dagboek van Hans Warren verschijnt, ben ik altijd heel even volmaakt gelukkig. Dat genoegen zal ik nog drie keer mogen smaken, want dan is het compleet. Ik las de afgelopen week het onlangs verschenen Geheim Dagboek 1990-1992. De inhoud is alleszins vertrouwd: veel over kunst (Warren en Molegraaf kopen voor flinke bedragen bij antiquairs en veilingen, en bezoeken menig museum in binnen- en buitenland), over eten, over contacten met de uitgeverij en over de relatie met M. Op zich gebeurt er weinig schokkends. Maar waarom is het lezen van het dagboek iedere keer toch weer zo'n gelukzalige bezigheid? Ik denk dat het enerzijds ligt aan de vloeiende cadans van de schrijfstijl. Of de teksten overeenkomen met hoe Warren het in de cahiers opschreef zullen we pas weten nadat die eens tentoongesteld worden. In dit Dagboek zijn Warren en Molegraaf druk bezig met de voorbereiding van het 9e en 10e deel, en wat Warren daarover schrijft blijkt dat er wel degelijk flink geredigeerd en geschrapt wordt. Anderzijds zal het lezen van het Dagboek ook zo heerlijk zijn doordat je het leven van Warren en Molegraaf nagenoeg volledig krijgt voorgeschoteld. Het is een geschreven real life-soap, maar dan van de allerbeste soort.
30 september 2006
Geheim dagboek deel 18
Wanneer een nieuw deel van het Geheim Dagboek van Hans Warren verschijnt, ben ik altijd heel even volmaakt gelukkig. Dat genoegen zal ik nog drie keer mogen smaken, want dan is het compleet. Ik las de afgelopen week het onlangs verschenen Geheim Dagboek 1990-1992. De inhoud is alleszins vertrouwd: veel over kunst (Warren en Molegraaf kopen voor flinke bedragen bij antiquairs en veilingen, en bezoeken menig museum in binnen- en buitenland), over eten, over contacten met de uitgeverij en over de relatie met M. Op zich gebeurt er weinig schokkends. Maar waarom is het lezen van het dagboek iedere keer toch weer zo'n gelukzalige bezigheid? Ik denk dat het enerzijds ligt aan de vloeiende cadans van de schrijfstijl. Of de teksten overeenkomen met hoe Warren het in de cahiers opschreef zullen we pas weten nadat die eens tentoongesteld worden. In dit Dagboek zijn Warren en Molegraaf druk bezig met de voorbereiding van het 9e en 10e deel, en wat Warren daarover schrijft blijkt dat er wel degelijk flink geredigeerd en geschrapt wordt. Anderzijds zal het lezen van het Dagboek ook zo heerlijk zijn doordat je het leven van Warren en Molegraaf nagenoeg volledig krijgt voorgeschoteld. Het is een geschreven real life-soap, maar dan van de allerbeste soort.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ook ik kijk altijd weer uit naar het nieuwe geheim dagboek van Hans Warren. Van deel een tot deel achttien blijft het boeien. Zelfs het geklaag van Hans Warren is een deel van zijn literaire kwaliteit. Met andere woorden dit is gewoon een menselijk boek van iemand die zichzelf voor 100% bloot durft te geven. Lees het en je weet het.
ja inderdaad, zo hoort een dagboek te zijn, open en kwetsbaar. De beste in z'n soort
Een reactie posten