Internationaal GrootKapitaal

Een vriend van me werkt al een hele poos bij ABNAmro, en nog steeds overigens. Hij raadde me aan De prooi van Jeroen Smit over het einde van ABNAmro als zelfstandige bank zeker eens te lezen. Ik las het binnen een week uit. Het laat zien wat ik eigenlijk al vermoedde, maar aanvankelijk toch niet helemaal kon voorstellen: dat het management van multinationals weinig professioneler leiding geven dan in kleinere organisaties het geval is. Dat wil zeggen: je veronderstelt dat wanneer het gaat om miljarden en wereldwijde business, de bestuursleden en commissarissen met nog groter verantwoordelijkheidsgevoel en intellectueel inzicht aan het roer staan. Dat is toch de basis onder hun hogere salarissen en gevolg van de strengere selectie om op zulke posities te komen? Want waarom verdient een directeur van een bedrijf van 200 man laat ik zeggen een tonnetje of anderhalf per jaar, en de hoogste baas van een multinational een paar miljoen? Vanwege de omvang en reikwijdte van zijn verantwoordelijkheden; want beiden steken ongeveer evenveel tijd en energie in hun bedrijf...? Enfin, dit boek bevestigt dat dat allemaal onzin is, dat ook (of vooral?) op multinationaal niveau ad hoc-amateurisme en management op basis van de vraag 'wie heeft de langste' aan de orde van de dag zijn. Het boek van Jeroen Smit is alleszins lezenswaardig. De schrijver voerde vele tientallen gesprekken met de hoofdrolspelers en had inzicht in de belangrijkste documenten over de strategie van ABNAmro uit de laatste jaren. De inhoud is eigenlijk vooral een aaneenschakeling van uitspraken en citaten die Smit heeft opgetekend. Eigen analyses ontbreken. Dat maakt het boek vooral een feitenrelaas, en kun je als lezer je eigen conclusies trekken. Soms springt Smit van de hak op de tak, maar het boek leest desondanks als een trein. Daar zorgen de financials wel voor!