Zon

Ik begin het leesjaar met smokkelen. Het lukte me niet om de twee boeken die ik voor het overgrote deel in 2010 las voor het einde van dat jaar uit te lezen. Net niet. En toch laat ik ze tegen mijn eigen statistiche regels in met 2010 meetellen. December was een verhuismaand; van oud naar nieuw, huizen schoonmaken, 4 keer naar Ikea, 150 dozen uitpakken en andere gedoe leidde flink af van mijn normale bezigheden.

Solar van Ian McEwan las ik op nieuwjaarsdag uit; het leverde tussendoor fraaie leesuurtjes op. In deze roman staat het klimaat centraal. Nobelprijswinnaar Michael Beard denkt de oplossing voor het energievraagstuk gevonden te hebben en probeert daar de handen voor op elkaar te krijgen. Daarnaast is hij voortdurend in relatieproblemen verwikkeld, en tast hij zijn gezondheid aan met teveel drank en eten. Allemaal aardige onderwerpen die de vaart er goed inhouden. Het is echter McEwans oog voor het detail die dit boek zo lezenswaardig maakt. Het gehannes met een skipak, de treinrit en het zakje chips, de toespraak en de sandwiches zalm: ze vormen het decor voor prachtige beschijvingen van minuut tot minuut, en daarin is McEwan een meester. Andere romans van hem waren completer en complexer, maar ik heb me tussen mijn eigen gedoe in zeer vermaakt met dit boek.