27 december 2018

Hulde

Ruim zes jaar geleden las ik van David van Reybrouck zijn onvolprezen boek over Congo (zie hier de weblog erover), en nu een geheel ander boek van deze Vlaamse stilist. Odes is een fraai boek met ruim 50 huldeblijken aan van alles en nog wat: ode aan de ex, aan de lente, aan de stationsrestauratie, aan de orgaandonatie, aan David Bowie, aan de bindingsangst, aan de transgender, aan het liften etcetera. Het zijn stuk voor stuk pareltjes van inzichten in de schoonheid en diversiteit van het leven. Om eentje moest ik enorm lachen, gewoon omdat het zo fraai en raak omschreven is. In de Ode aan de vloeibare seksualiteit beschrijft hij in enkele zinnen de seksuele bevrijding. Eerst was er alleen (mannelijke) heteroseksualiteit, daarna (begrip voor) de vrouwelijke, en waren er opeens meer vakjes. Het woord holebi vatte het zo een beetje samen. In het Engels werd de afkorting LGBT de afgelopen jaren inmiddels opgetrokken tot, wacht, fasten your seatbelts, LGBTQIAP+. Naast lesbian, gay, bisexual and trans moest dat letterwoord ook onderdak verschaffen aan queers, interseksuelen, aseksuelen en panseksuelen. En om te vermijden dat we straks alle zesentwintig letters van het alfabet opgesoupeerd zouden hebben, terwijl we nog lang niet klaar waren met het catalogiseren van alle mogelijke menselijke driften, hebben ze er maar die plus aan toegevoegd. Enfin, slechts een voorbeeld van Van Reybroucks geestelijk en stilistisch meesterschap.

Geen opmerkingen: