Een kleine drie jaar geleden las ik een privé-domeindeel met mémoires van
Clarice Lispector (1920-1977), de Braziliaanse schrijfster die als één van de belangrijkste schrijfsters van dat land wordt beschouwd, en die door veel Brazilianen wordt vereerd als een koningin. Dat privé-domeindeel (zie
hier de weblog) vond ik lezenswaardig maar ook apart. Ik noemde in die weblog al dat er in het Nederlands een bundel met al haar verhalen was verschenen en die las ik de afgelopen maanden. In
Alle verhalen zijn ruim tachtig meestal korte verhalen samengebracht die eerder in aparte bundels verschenen. Ik kan er niets anders van maken, maar ik heb me door dit dikke boek heen moeten worstelen zonder er plezier aan te beleven. Net als in
De ontdekking van de wereld staat in de meeste verhalen het alledaagse leven centraal en lijken die een autobiografisch karakter te hebben. Maar Lispector bekijkt die werkelijkheid gaandeweg vanuit een steeds surrealistischer perspectief. Nadat ik sommige verhalen had uitgelezen wist ik eigenlijk totaal niet wat ik nu gelezen had cq waar het überhaupt over ging. Ik las op internet, in de NRC en elders veel lyrische berichten over Lispector en haar werk, maar ik heb zelden zo geworsteld met het uitlezen van een boek. Kennelijk is de wereld van Clarice Lispector niet de mijne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten