Ik las al een paar boeken van Rutger Bregman (zie de auteurslijst hiernaast), waaronder zijn bestseller De meeste mensen deugen (zie hier de weblog). Nu zijn nieuwste boek Morele ambitie, dat na verschijnen meteen veel commentaar kreeg. Omdat ik vermoedde dat veel commentaargevers het boek niet eens gelezen hadden en ik er toch ook een oordeel over wilde hebben, was zelf lezen de enige optie. Het is een soepel lezend boek, vol typisch Bregman-optimisme. Zijn boodschap: laten mensen die het kunnen ophouden met hun onzinnige werk als adviseur/consultant (in de breedste zin van het woord) en hun kwaliteiten aanwenden om de wereld te verbeteren in plaats van vooraleerst hun bankrekening. En ja, daar zit wat in. Ik ken iemand die als fiscaal-jurist partner is bij een advocatenhuis/accountantsclub aan de zuidas in Amsterdam, en bedrijven bijstaat om zo weinig mogelijk belasting te betalen. Superslimme vent, maar geld verdienen (en onthouden aan de belastingen) is zijn enige drijfveer. Hoe treurig. De wereld zou er veel beter uitzien als dat soort lui zich zouden inzetten zoals de creatieve en interessante mensen die Bregman in dit boek beschrijft. En ja, niet iedereen hoeft ten koste van zichzelf volledig filantropisch te zijn, maar zolang een paar procent van de wereldbevolking rijker is dan alle anderen bij elkaar, is er iets grondig mis. Dit boek gaat daar geen verandering in brengen, maar de geprikkelde reacties nadat dit boek verscheen, bewijzen dat er allerwegen onderhuidse schaamte is over het wereldwijde onrecht van de welwaartverdeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten