20 oktober 2006

Zwevende politici

In navolging van het pamflet Regels zijn regels met daarin het interview dat Paul Witteman met Dorien Pessers had over de zogenaamde daadkracht van Rita Verdonk (zie mijn leeslog van 9 augustus j.l.) nu eenzelfde soort boekje met daarin een gedrukt interview van Witteman met André Rouvoet, onder de titel Zwevende politici. Het interview gaat vooral over het opportunisme van politici in Den Haag, maar ook over Rouvoets wijze van politiek bedrijven in relatie tot zijn bijbelvaste geloof. Geen onaardig boekje, en het leest makkelijk weg, maar ik had er eigenlijk wat meer van verwacht. Rouvoet blijft steken in fraai klinkende algemeenheden, zonder veel concrete voorbeelden met naam en toenaam te geven. En dan houdt het allemaal wat vrijblijvends. Ik ga bij de aanstaande verkiezingen zeker niet op Rouvoet stemmen (over een aantal fundamentele onderwerpen ben ik het zeer met hem oneens), maar ik vind zijn optreden in de Tweede Kamer zeerzeker interessant. Wanneer CDA en VVD geen meerderheid halen bij de verkiezingen (waar ik God op mijn blote knieën voor zal danken) kan de positie van de Christenunie bij de formatie opeens heel belangrijk worden. Rutte heeft de Christenunie al afgewezen als coalitiepartner, en het lijkt me ook onmogelijk dat Rouvoet ervoor gaat zorgen dat Verdonk vice-premier wordt. Maar hoe sterk zijn de principes in het zicht van de regeringsmacht...? In dit boekje zegt hij hier helaas niets over.
Tot begin november even geen updates; ik ben tot dan met vakantie (met een stapeltje boeken).

15 oktober 2006

Wijn

M. en ik volgen sinds kort een wijncursus en rondom die cursus haal ik allerlei boeken over wijn in huis. Het meest prachtig en rijk is de Wijnatlas van Johnson en Robertson. Dat boek kost zo'n € 70,- maar als je het leest en doorbladert is dat eigenlijk spotgoedkoop. Uit de vertaalde reeks 'Bluff your way in...' las ik vandaag Bluffen over Wijn geschreven door Harry Eyres. Het is een klein boekje van (toch nog) 64 pagina's en bevat naast grappige opmerkingen over het snobisme dat de wereld van de wijn omgeeft ook een hoop goede informatie over druivensoorten, terminologie, wijnlanden en wijnhuizen. Eyres is een kenner die het kaf van het koren probeert te scheiden, en dat levert voor zo'n zondag dat verder in het teken staat van werk en een concert vanavond een smakelijk tussendoortje op.

11 oktober 2006

De nieuwe Grunberg

Ik las tot nu toe slechts twee boeken van Arnon Grunberg: Blauwe maandagen en De asielzoeker. De eerste vond ik vreselijk, waarna ik besloot nooit meer iets van Grunberg te lezen. Pas vorig jaar las ik dan toch De asielzoeker, en dat was al een stuk beter, ofschoon nog steeds geen meesterwerk. Van vriendin Maaike kreeg ik twee weken zijn nieuwste roman Tirza cadeau. En daarmee heb ik me heel goed vermaakt. Ik vind deze roman van ruim 400 bladzijden weliswaar 40 procent te dik en al dat quasi-diepzinnige verklaren van feitjes en gedachten voegen weinig toe aan de psychologische diepgang van het boek, maar ondanks deze twee kritiekpunten is het een geslaagd boek. Bij Grunberg valt helemaal niks te lachen en het wordt naarmate het boek vordert alleen maar ellendiger - ik las in een internetrecensie dat er veel lachwekkende scenes in het boek voorkomen. Ben ik nou zo'n zuurpruim...? Het is één en al noodlot in dit boek. De hoofdpersoon doet er ook helemaal niks aan om dat te voorkomen. Het boek leest trouwens als een trein; door drukke werkzaamheden heb ik het boek eigenlijk alleen in intercity's kunnen lezen. Leve het spoor!
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.