14 december 2014

One man

Begin dit jaar verscheen de dikke bundel Mooie woorden met de theaterteksten van Youp van 't Hek, althans van die van de laatste 20 jaar. Ik las gaandeweg dit jaar deze conferences met groot plezier; soms hoor je hem die teksten voordragen. Sommige theatershows heb ik zelf bijgewoond, andere (met name de oudejaarsconferences) zag ik op tv. Dus deels komen stukken bekend voor, maar daar is niks op tegen. Er is in mijn herinnering geen ander boek waar ik zoveel zo hard om heb moeten lachen. Van 't Hek neemt onze moderne maatschappij en onze uitgebluste levensstijl op de korrel, en ofschoon veelal variaties op eenzelfde thema blijven zijn teksten heerlijk direct en treffend. Je leest zo'n conference in een uur of wat uit, dus er is altijd wel een moment om er weer eentje ter hand te nemen. Een vermakelijk boek!

13 december 2014

Opnieuw

In 1996 en 2001 las ik twee van de drie delen met de verzamelde werken van Nikolaj Gogol uit de Russische bibliotheek van Van Oorschot. In die twee delen waren Gogols verhalen opgenomen, alsook (in deel 2) zijn toneelstukken. Van Oorschot brengt sommige delen uit de Russische bibliotheek in een nieuwe vertaling uit (de oorspronkele vertalingen dateren hoofdzakelijk uit de jaren vijftig en zestig) - twee jaar geleden volgde een nieuwe uitgave Verhalen en novellen met alle Gogol-verhalen in één deel. Ik kocht het boek toen al, maar las het pas nu. Gogol publiceerde drie bundels verhalen (Avonden op een hoeve nabij Didanka, Mirgorod en Petersburgse verhalen) en deze laatste bundel bevat de mooiste stukken. De neus, Het portret, De jas, De calèche en Rome: stuk voor stuk sublieme verhalen waarin Gogol zich uitleeft in absurdisme, humor, maatschappijkennis en romantiek. Mirgorod bevat het avontuurlijke Taras Boelba over deze kozakkenstrijder en zijn twee zoons, maar ook het koddige Hoe Ivan Ivanovitsj ruzie kreeg met Ivan Nikiforovitsj (hierin steelt een varken een aanklacht uit de rechtbank...). In de vroege verhalen uit Avonden op een hoeve van Didanka spelen heksen en duivels een hoofdrol; het zijn niet zijn sterkste verhalen, maar bevatten wel veel inkijkjes in het (meestal) Klein-Russische/Oekraïense plattelandsleven van zo'n 200 jaar geleden. Deze nieuwe vertaling vormde een goede aanleiding om al deze verhalen te herlezen - sommige behoren tot de mooiste die ik ooit las. Zijn roman Dode zielen is ook inmiddels opnieuw vertaald, dus die volgt binnenkort ook. Van de 19e eeuwse Russen is Gogol onbetwist de eigenzinnigste.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.