23 oktober 2016

Zwerven

In de jaren tachtig las ik de zes delen Verhaal van een leven  van Konstantin Paustovski in de serie privé-domein. In latere jaren las ik ook enkele van zijn vertaalde romans, maar die zes delen memoires zijn toch zijn beste boeken. Er staan weinig titels op mijn lijst van te herlezen boeken, maar deze zes van Paustovski staan behoorlijk bovenaan. Opeens verscheen vlak voor de zomer het vuistdikke Goudzand, met verhalen, dagboeken en brieven van deze romantische journalist uit de stalintijd. Dit alles samengesteld en vertaald door Wim Hartog die indertijd ook die Paustovski-memoires vertaalde. Het is een prachtige verzameling die alles bij elkaar een goed beeld geeft van zijn ontwikkeling als schrijver, zijn privé-leven en het geworstel met de oorlogen. Want Paustovski maakte als journalist van dichtbij de Eerste en Tweede Wereldoorlog mee, en ook de burgeroorlog na de revolutie van 1917 liep hij niet uit de weg. Desondanks rijst uit dit boek diezelfde romantische sfeer als uit zijn memoires, waarin de schoonheid van steden, de natuur, de zee, de vriendschappen en liefdes, en de rokerige redactielokalen iedere oorlogsellende doet verbleken. Die zes memoires-delen worden dit najaar opnieuw uitgegeven in de Russische bibliotheek van uitgeverij Van Oorschot. Een terechte bijzetting in de galerij der groten, ofschoon die privé-domeindelen niet minder prachtig zijn. Geen enkele reden om die boeken opnieuw te gaan lezen.

17 oktober 2016

Camper

Van Dave Eggers las ik enkele overtuigende boeken, waarvan De cirkel (zie hier) misschien niet zijn beste, maar toch een heel lezenswaardige was. Helden van de grens is zijn nieuwste roman en de overwegend lovende recensies deden me verheugen op een goed boek. Helaas, ik vond er niet heel veel aan. Hoofdpersoon is de 40-jarige Josie die haar mislukte leven in Ohio achterlaat en met haar twee kinderen naar Alaska reist, daar een camper huurt, en vooral op de vlucht is voor zichzelf. Eigenlijk is hiermee de hele roman samengevat, want de diepe lagen die de recensenten uit dit verhaal haalden, bleven voor mij ondoorgrondelijk. Ik vond het vooral een rechtlijnig eendimensionaal verhaal, een ideaal script haast voor een roadmovie. Ik verwachtte steeds een opening via een bijzondere wending, maar deze bleef helaas uit. Ik heb voor het schrijven van deze weblog via internet meerdere recensies opnieuw gelezen, maar er wordt mijns inziens vooral gezocht naar diepere lagen die er niet zijn. Ach vooruit, iedere schrijver heeft zo zijn zwakke momenten.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.