30 oktober 2011

België

Ik werk momenteel tijdelijk in België en woon door de week in Brussel. Dan leest het nieuwe boek van Dimitri Verhulst extra plezierig. Aan het gerucht over De intrede van Christus in Brussel (in het jaar 2000 en oneffen ongeveer) hangt Verhulst in 14 statiën zijn commentaar op de huidige maatschappij in Brussel, België en daaromtrent op. Blinkt Erwin Mortier uit in fijnzinigheid en poëzie, Dimitri Verhulst rijgt de ene weelderige volzin aan de andere. Koning, kerk en vaderland moeten het flink ontgelden, ofschoon er ook liefde voor met name Brussel door de regels heen spreekt. Verhulst schrijft zoals Nederlanders het Vlaams waarderen: mooi, rijk woordgebruik in lange, soepele zinnen. Alleen ontbreekt het woord 'allez', dat men in Vlaanderen gemiddeld twee keer per minuut uitroept; stellig het meest gebruikte woord in Vlaanderen. Geen meesterwerk, wel een heerlijk boekje.

Ziekte

Het nieuwste boek van Erwin Mortier is een parel. In Gestameld liedboek. Moedergetijden beschrijft Mortier het ziekteproces van zijn moeder die - nog geen zestig jaar oud - aan Alzheimer lijdt. De titel geeft scherp de vorm weer van dit boek. In doorgaans korte fragmenten schrijft Mortier over wat de ziekte met zijn moeder doet, en wat dat met haar directe omgeving (zijn vader, hemzelf vooral) doet. Mortier schrijft poëtisch proza, en soms slaat de balans om naar prozaïsche poëzie. Uiterst fragiel en fraai, een zeer bijzonder boek.

23 oktober 2011

Economie 2

Ik kreeg Huid en haar van Arnon Grunberg vlak na verschijnen cadeau, een klein jaar geleden, maar las het pas nu. Deze ruim 500 bladzijden dikke roman leest als een trein, houdt de aandacht voortdurend vast, maar bevredigt niet. De centrale figuur Roland Oberstein is econoom en woont en werkt in de VS, maar heeft een ex-vrouw, een zoontje, en een vriendin in Nederland. Tijdens een congres ontmoet hij een Amerikaanse en die voegt hij aan zijn lijst veroveringen toe. Uiteindelijk komt het erop neer dat alle personages (Oberstein, zijn ex-vrouw, zijn vriendin in Nederland, zijn nieuwe vriendin in Amerika, haar man) er weer andere scharrels op nahouden en in korte hoofdstukjes komen we hun belevenissen te weten. Seks staat daarbij centraal - er zijn delen van het boek dat het louter over neuken gaat. De verhoudingen tussen de personages worden steeds koeler. Uiteindelijk blijken seks en liefde niets anders dan een economisch ruilmiddel: er is schaarste, dus ontstaat er handel op basis van vraag en aanbod. Op zich een boeiend gegeven, maar ik vind de uitwerking van de personages en handelingen vlak en dikwijls zeer ongeloofwaardig, de dialogen zijn veelal kunstmatig. Aan het slot van het boek vergaloppeert Oberstein zich door een verhouding met een studente en door haar gaat hij zijn ondergang tegemoet. Het kwam op mij teveel als een noodzakelijke coda over om een einde aan het geheel te kunnen breien; geen logisch uitvloeisel uit het voorafgaande.

15 oktober 2011

Meer meligheid

Het derde deel uit de Adrian Mole-serie bevat meer dan alleen de dagboeken van de opgroeiende Mole. De tweede helft van True Confessions of Adrian Albert Mole van Sue Townsend bestaat uit dagboekaantekeningen van Margaret Hilda Roberts, een aristocratisch en superintelligent meisje ergens uit de jaren dertig, en van aantekeningen van Susan Lilian Townsend over reizen naar Mallorca en Moskou. De precieze bedoeling van deze uitstapjes ontgaat me eigenijk, maar de droogkomische inhoud vergoedt alles. Townsend heeft een geest overlopend van meligheid en inzicht in het menselijk denken en handelen. Die combinatie houdt je permanent geboeid!

Economie 1

Van een vriend kreeg ik een alleraardigst boekje van A.H.J. Dautzenberg cadeau: Rock & Roll. Economie voor en door leken verklaard. Het bevat 5 interviews met bekende mensen die ieder op eigen wijze succesvol zijn in het economisch verkeer: de lingeriekoningin Marlies Dekkers, oud-rebel Ronnie Brunswijk, ex-Pippi Langkous Inger Nilsson, oud-voetballer Ronald de Boer en popster Ian 'Lemmy' Kilmister. Zij allen zijn prive-expert in de economie, en de interviews leveren interssante inzichten op. Kilmister ilustreert zijn mening dat de muntunie in Europa niet kan slagen en slechts eenheid symboliseert, maar niet realiseert zeer treffend: De prositutie. Een sector die ik door en door ken. In Amsterdam betaal ik zo'n honderd euro voor een goede wip. In Duitsland honderdvijftig. De Portugese hoeren spreiden hun benen voor veertig euro. In Griekenland kun je voor dat bedrag een hele nacht kezen, al heb ik daar gezien mijn leeftijd de conditie niet meer voor. Dat geeft al aan hoe verschilend economieën zijn. Extrapoleer dit voorbeeld naar de andere sectoren en je weet genoeg. Boeiend boekje!
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.