06 september 2009

Meer van hetzelfde

De onlangs verschenen, nieuwe roman van Maarten 't Hart is, vergeleken bij zijn recente voorgangers, niet bepaald sterk. Verlovingstijd is eigenlijk een flinterdun geheel waarin 't Hart zijn bekende stokpaardjes berijdt (Maassluis, biologie, klassieke muziek, vrouwen, kerk) maar dit keer in een nogal eendimensionaal verhaal over opgroeien en het aan de haak slaan van vriendinnetjes; van de zandbak op de bewaarschool tot de universiteit en van de kalverliefde, daarna de eerste losse scharrel via het huwelijk naar het overspel. Wanneer je dit alles in een mixer gooit en eventjes goed mengt, heb je deze roman van 't Hart in essentie klaargemaakt. Bovendien schrijft 't Hart weinig gevarieerd, en soms zelfs slordig. Op blz. 168 en 169 vindt dezelfde gebeurtenis (een verlovingsfeest) eerst in juni, en nog geen bladzijde later in juli plaats. Maar: ik heb onbedaarlijk moeten lachen om dit boek, en er dus ook enorm van genoten! 't Hart legt zijn hoofdpersonen uitspraken 'uit het leven gegrepen' in de mond. Hoe krakkemikkig alles misschien ook is: de thematiek is wel raak getroffen. Wellicht juist daardoor...? Wanneer een vriendin in het boek opbelt met het klemmende verzoek morgen langs te komen voor een belangrijke onthulling en de ik-figuur verzoekt dan even koffie te komen drinken, en deze dan niks anders als eerste kan antwoorden dan 'Ik drink nooit koffie.', dan schiet ik zwaar in de slappe lach. En tja, wanneer een flink deel van de roman in Leiden speelt waar ik nagenoeg in alle genoemde straatnamen mijn studententijd min of meer intensief beleefd heb, en wanneer een hoofdpersoon zelfs in een straatje woont waar ikzelf ook anderhalfjaar op kamers woonde (de Vrouwenkerkkoorstraat), dan kan het boek voor mij gewoonweg niet stuk.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.