24 februari 2009

Gedoe

Jaren geleden beval een ex-collega de boeken van Jean-Paul Franssens aan, met name de twee uitgaven in de serie privé-domein. pas nu las in het eerste deel daarvn: Zuiderkerkhof 1. Franssens, alweer enkele jaren geleden vroegtijdig overleden, beschrijft in dit boek uit 1997 allerlei herinneringen, uit zijn jeugd, jonge jaren, maar ook uit de tijd kort voor verschijnen van dit boek. Voorts bevat dit deel een aantal brieven aan o.a. Henk Hofland en Adri van der Heiden. In zowel de brieven als de herinneringen vallen Franssens' onhandigheid op, die hij echter met een verrukkelijke lichtheid en ironie beschrijft. Zijn stijl doet soms een beetje aan die van Gerard Reve denken, maar is toch ook uniek te noemen. Ik kreeg meerdere keren tranen in mijn ogen van het lachen, vanwege het slappe doorouwehoeren van Franssens. Drankgebruik, de schone kunsten en mooie meiden, dat zijn de centrale onderwerpen van dit heerlijke boek, naast het gedoe als gevolg van zijn onhandigheid. Ik ga het andere privé-domeindeel snel opsporen.

08 februari 2009

India

Uitsluitend vanwege de omvang wordt De geschikte jongen van Vikram Seth wel eens vergeleken met Oorlog en Vrede van Tolstoj of andere grootschalige werken. Vooruit: ook dit boek met in de Nederlandse vertaling 1366 genummerde pagina's is een magnum opus, maar wat mij betreft niet door de omvang als wel door de veelomvattendheid van de inhoud. Het basisgegeven is eigenlijk heel simpel (Lata, de jongste dochter van Rupa Mehra moet aan een geschikte huwelijkskandidaat geholpen worden), maar daaraan weeft Seth een web aan aanpalende verhalen, die je door alle religieuze, sociale, economische en politieke niveaus van de Indiase maatschappij aan het begin van de jaren vijftig leiden. Kunstig, doch zeker niet gekunsteld. Net als zijn andere boeken die ik las blijkt Seth hier een humane schrijver die doet voorkomen alsof hij gewoon maar een lineair verhaal vertelt dat niet anders dan op deze manier verteld kan worden. 
Ik deed ruim een maand over dit boek, en ofschoon voorzien, naar mijn idee toch net iets te lang.  Desondanks voel ik me enigszins verloren nu het uit is. Want dit is hét voorbeeld van de roman waarin je als lezer 'woont'. Je bent getuige van parlementszittingen, ontbijtsessies van een gekke rijmzieke familie, een wolvenjacht, familietwisten, briefwisselingen, een steekpartij, crematieplechtigheden langs de Ganges, volksoproer, sollicitatiegesprekken, Shakespeare-repetities, de fabricage van schoenen, ruzies en vriendschappen, enzovoort enzovoort. Wat Seth ondertussen duidelijk maakt: dat veel mensen die allemaal louter goede bedoelingen hebben elkaar toch flink in de weg kunnen zitten.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.