27 december 2007

Istanbul

De afgelopen dagen was ik in Istanbul, en daar las ik de tweede helft van dit boek. Ik had nog nooit eerder iets van nobelprijswinnaar Orhan Pamuk gelezen, en deze persoonlijke bespiegelingen over deze stad en memoires over een jeugd in Istanbul in één vormen toch wel een stemmig en boeiend geheel. In Istanbul heerst de weemoed: het was ooit het centrum van een wereldrijk, maar sindsdien verkeert de stad zowel uiterlijk als innerlijk in een proces van verval. De hoogtepunten dateren allemaal uit het (verre) verleden; in de tegenwoordige tijd brengt de stad niets voort dat een bezoek rechtvaardigt cq waarover de bewoners trots kunnen zijn. Ook Pamuks eigen (aanvankelijk rijke) familie is in verval, zijn ouders vormen bovendien geen harmonisch echtpaar. Dit alles vormt voor Pamuk de kapstok voor 37 hoofdtukken waarin hij allerlei facetten van zijn eigen jeugd en van de stad beschrijft. Hij schrijft breedsprakig, maar tegelijkertijd ook met aandacht voor het detail, op een prachtige toon én met weemoed. Het boek leest niet snel, het is het waard om aandachtig gelezen te worden.

Afslanken?

'Overal mag ik in bijten, mits ik daarvan flink ga schijten,' is het devies van Maarten 't Hart. De uitspraak is overigens één van de vele die hij hanteert in zijn nieuwste boek Het dovemansorendieet. Over zin en onzin van gewichtsverlies. 't Hart schrijft wederom moeiteloos vloeiend, met leesbaar plezier en hij baseert zich op zijn markante en eigenzinnige ervaringen en eruditie. Consistent is zijn mening overigens niet; hij spreekt zich herhaaldelijk tegen. Maar dat is ook niet zo van belang. 't Hart dient de ene smakelijke anekdote na de andere op; zijn vraaggesprekje met de vrouw van de visboer is fantastisch. Verrukkelijk boek.

05 december 2007

Finale Potter

Harry Potter en de relieken van de dood is het zevende en laatste deel van de Potter-serie waarmee J.K. Rowling zich in elk geval in financiële zin tot de meest succesvolle schrijvers ooit heeft gemaakt. Met genoegen heb ik me een jaar of zes geleden overgegeven aan de hype en de laatste delen kocht ik steeds op de dag van verschijnen. In dit laatste deel moesten de puzzelstukjes op hun plaats vallen, en dat doen ze ook. Uiteraard moest er ook een hoop spanning en rustmomenten in. Dat alles maakt dit geen eenvoudig deel: er wordt door de hoofdpersonen hier en daar flink getheoretiseerd om het oog van de naald te vinden. Dat het boek toch spannend en onderhoudend is, en ik de afgelopen twee gewone werkdagen toch ruim de helft van dit 540 pagina's dikke boek las tot het uit was, bewijst de kwaliteit ervan. De Potter-serie is een unieke en originele invulling van het thema over de strijd tussen goed en kwaad. De Potter-hype is natuurlijk overtrokken (dat geldt natuurlijk voor alle hypes), maar over de inhoud van de boeken geen negatief woord.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.